Seyhan ilçesinde bulunan Antika Çarşısı’nda saat dükkanı işleten Cumali Özdemir’in saat tutkusu küçük yaşlarında başladı. Gençlik yıllarında da saatlere ilgisini sürdüren Özdemir, neredeyse her ay 1 saat satın almaya başladı. Vakitle elindeki saat sayısının 50’ye ulaştığını kaydeden Özdemir, saatlerinde vakitle ortaya çıkan sorunları çözme gerekliliğinin kendisini bu işi öğrenmeye yönelik birinci adımı atmaya yönelttiğini anlattı.
Geçimini 23 yıl boyunca sıhhat teknikerliği yaparak sürdüren Özdemir’in saat tutkusu ise 23 yılın akabinde mesleğinin önüne geçti. Sıhhat dalında çalıştığı yıllarda internetten saat görüntüleri izlemeye başlayan Özdemir, her geçen gün kendisini daha da geliştirdi. Geçen yılların akabinde daha rahat icra edebileceği bir meslek kümesinde çalışmayı tercih ettiğini anlatan Özdemir saat dükkanı açtı. Hobi olarak başladığı saat tamirciliği vakitle mesleği haline gelen Özdemir, sıhhat bölümündeki günlerini ise unutamıyor.
“SAĞLIK BÖLÜMÜNDE İŞİME DEVAM EDERKEN BİR YANDAN DA SAAT GÖRÜNTÜLERİNİ İZLİYORDUM”
Yaklaşık 10 yıldır saat işiyle uğraştığını anlatan Cumali Özdemir, “Önceden hobi olarak yapıyordum. Sıhhat dalında işime devam ederken bir yandan da saat görüntülerini izliyordum. Hem kendi saatlerimi hem de hurda saatleri toplayarak internette görmüş olduğum tamir görüntülerinden da tamir yaparak saatlere alışmaya başladım. Vakit geçtikçe daha çok keyif almaya başladım. Pasif olan bir şeyi faal hale getirmek, eskileri tekrar çalışır hale getirmek beşere farklı bir huzur veriyor. Bunları vakitle tamamladıktan sonra bende bir hobi oluşmaya başladı. Tam olarak hobiye çevirdim. Hobiden sonra ise kendime neden bunu mesleğe çevirmediğimi sordum. Birinci olarak internetten öğrendiğim formuyla, sonrasında da büyük ustalardan dayanak alarak bu mesleğe gönül verdim” dedi.
“ESKİNİN YAŞANMIŞLIKLARINI HAYATA DÖNDÜRMEK BANA KEYİF VERİYOR”
Mesleğini büyük bir zevkle icra ettiğini kaydeden Özdemir, “İnanın çok büyük bir zevkle yapıyorum zira eskinin yaşanmışlıkları içerisinde olan, atıl halde bulunan şeyleri hayata döndürmek bana keyif veriyor. Saatler kiminin dedesinden, kimisinin nenesinden kalmış oluyor. Onların içerisinde aşikâr bir yaşanmışlık, belli bir hatıra var. Onları hissetmek, tekrar şahısların kullanacağı duruma getirmek apayrı bir olay. Elimizde 1800’lerden günümüze kadar olan bütün saatlerin neredeyse büyük çoğunluğunun kesimi var” diye konuştu.
Çocukluk yıllarında da saatlere ilgi duyan Özdemir, tamir görüntüleri izlemeye başlama öyküsünü ise “Sürekli saat kullanan bir insandım. Saat merakımdan ötürü elimde 50’den fazla saat vardı. Bir ay bir saat almazsam kesinlikle önümüzdeki ay bir saat alıyordum. Bu formda birikti. Meskende koyacak yer de kalmadı. Kiminin camı kırılıyor kimisinin ise kordonu kopuyordu. Kordon koptuğunda kesinlikle yenisini takmanız lazım. Bu sefer ‘neden ben kendim de yapmayayım’ dedim. Birinci olarak gerekli materyalleri alarak başladım” halinde anlattı.
SAĞLIK KESİMİNDEKİ ANILARINI UNUTAMIYOR
Sağlık dalında çalıştığı yıllardaki anılarını unutamadığına dikkat çeken Özdemir, hayatta tutmak için büyük uğraş gösterdikleri bir hasta için 24 saat boyunca çaba verdikleri günü şöyle anlattı: “24 saat boyunca bütün grubun onunla ilgilenmesi o hastanın hayatını kurtardı lakin toplamda tam 16 kez kalbi durdu. Ne yemek yiyebildik, ne uyuyabildik. 24 saat hiç durmadan o hastayla ilgilendik ve çok şükür o hasta kurtuldu. Hala da görüşüyoruz. Saatleri de bir hasta olarak düşünün. Onlar da bozuluyor. Nasıl insan bedenine mikrop girdiği vakit hastalık oluşuyorsa saatlerde de belli bir vakit sonra bakımsızlıktan ötürü çarklarında çapaklanma olur. Bunlar da saatin çalışmasını durdurur.”
Yıllarca hizmet verdiği sıhhat bölümünde, sıhhat teknikerliğini bırakma sebeini de açıklayan Özdemir, “Artık beden belli bir yaşa geldikten sonra fazla yorgunluğu kaldırmıyor. Şimdiye kadar 23 yıl hizmet verdiğim sıhhat mesleğimde hiçbir vakit iş yaparken gocunmadım fakat belli bir süre sonra vücudun de inzivaya çekilmesi gerekiyor. Daha rahat yapabileceğim bir iş kümesi düşünerekten bu mesleği düşündüm ve icra etmeye karar verdim. Bizden sonra gelecek jenerasyondaki arkadaşlara da tavsiye ederim. Zira saat mesleği şu anda körelmeye yüz tutmuş bir meslek, gerimizden yetişenler yok. Bu mesleğe sahip çıksınlar” dedi.
